Eigenlijk had ik de trouwe lezeressen van deze rubriek dit keer willen verrassen met een breihoroscoop voor 2019, maar ineens leek me dat zo ouderwets. Dat kwam waarschijnlijk doordat ik eind oktober een paar dagen naar de Dutch Design Week ben geweest. Daar lag op meer dan honderd locaties letterlijk de toekomst voor het oprapen. Niet alleen op interieurgebied, maar ook veel textiel- en zelfs verrassend veel breigerelateerde designs. Met de hand of met de machine, breien is en blijft hip en happening!

Haute couture

De jeugd heeft de toekomst en die vibe was duidelijk te voelen op de Graduate Show van de Dutch Design Ademy. In de voormalige Campina-fabriek in Eindhoven showden 185 geslaagden hun afstudeerwerk. Vooral technisch en industrieel van aard, maar ook verrassend veel softere ontwerpen .

Ik viel als een baksteen voor het werk van Maya Leroy. Zij liet met Unravel de mooie kanten van het uithalen van breiwerk zien, iets wat je als breister over het algemeen juist haat. Maar verrassend genoeg is het met haar techniek mogelijk andere kleuren of vormen in het breiwerk te laten verschijnen, waardoor het een heel persoonlijke touch krijgt.

Het project Tailored Bond van Ines Sistiaga Vidal-Ribas had wel iets weg van haute couture. Zij biedt met op maat gemaakt, ondersteunend breiwerk een serieus alternatief voor mensen die lichamelijk iets mankeren maar daarbij aangewezen zijn op vaak van harde materialen gemaakte orthopedische hulpmiddelen.

Ook Tachisse de Bruin wil maatwerk leveren met Safety is a luxury. Zij maakte een serie imposante beschermpakken van bulletproof breiwerk. Bestemd voor de gewone man of vrouw die in de huidige samenleving, waarin terrorisme steeds meer op de loer ligt, toch zelfverzekerd over straat wil kunnen.

Natuurlijk materialen

Alleen al in het gebouw De Veem kon je urenlang ronddwalen, om daarbij van de ene verbijstering in de andere te vallen. Want wat doet die trui met hangtieten, zoals iemand het oneerbiedig noemde, tussen al het overwegend serieuze design? Het bleek een project van de Duitse ontwerpster Julia Kleeblatt te zijn. Voor haar project It’s all about socks onderzocht ze hoe ze de specifieke vorm daarvan in andersoortig breiwerk kon verwerken. Als ode aan de gebreide sok dus eigenlijk, die normaal gesproken een wat verborgener bestaan leidt.

Ook het werk van de Zweedse Francesca Venegas bevat duidelijk een diepere laag. Haar beweeglijke gebreide insect laat niet alleen zien dat je met (machine-)breiwerk letterlijk alle kanten op kunt, maar ook dat er meer materialen zijn te verzinnen om mee te breien dan katoen of wol. In haar breiproject verwerkte ze namelijk ook hout.

Van insecten is het een kleine stap naar spinnen. De spinmachine Hilo kan op basis van een patroon exact de juiste samenstelling en hoeveelheid garen voor ieder project berekenen en afleveren, zodat er aan het eind van de rit niet veel te veel garen overblijft. Praktisch en duurzaam dus!

Kunst

Na al dat designgeweld is het even omschakelen in de fabriekshallen van meubelontwerper Piet Hein Eek. Hier zijn vooral producten te zien en te koop van jonge designers die al kant en klaar in de winkels liggen. Behalve veel sieraden en keramiek ook hier weer breiwerk. De collectie Sixty Ply Candies van Trudie Wijnen bijvoorbeeld. Handgebreide truien die ze maakte van allerlei materialen die ze door de jaren heen voor haar werk als ontwerpster en styliste had verzameld, met heerlijke knalkleuren en knotsgekke patronen erin verwerkt.

Nog kunstiger vond ik de stoel met bronzen antimakassar van Ruben van Megen. Dit gehaakte (!) kleedje beschermde vroeger het zitmeubilair tegen vette haren en handen. Maar daardoor zie je niet meer goed de oorspronkelijke vorm van het meubelstuk. En daarbij: waarom zou je iets beschermen wat gemaakt is om te gebruiken? Allemaal vragen die hebben geleid tot het ontwerp van een stoel die is gemaakt uit massief gegoten brons. Het frame is zichtbaar aangetast maar de rugleuning, waarop de antimakassar rust, is volledig intact. Echt een eyecatcher voor in je interieur maar ook een lekkere stoel om heerlijk in op te krullen met een goed boek of een knus breiwerkje.

Afval

De eerste circulaire Fryske trui of vest hoeft niet meer te worden gebreid. Die zag ik namelijk al bij Yksi, ook zo’n fijne plek waar je niet alleen tijdens de Dutch Design Week maar het hele jaar door de mooiste designproducten kunt kopen. En dus nu ook zolang de voorraad strekt de Fryske truien en vesten van Loop.alife.

Het betreft collectors items, gemaakt van gerecyclede wollen truien en vlas, eenmalig geproduceerd vanwege het feit dat Leeuwarden zich dit jaar Europa’s culturele hoofdstad mag noemen. Het ontwerp is geïnspireerd op het oude Fryske landschap en de traditionele klederdracht. Door de aankoop stimuleer je de biodiversiteit, de circulaire economie en de lokale textielproductie.

Ga je liever voor katoen, dan kun je bij Yksi ook garens kopen die zijn gemaakt van het meest voorkomende textielafval in Eindhoven: t-shirts en andere katoenen kleding. Alhoewel er veel kringloopwinkels en dergelijke in de stad zijn, gooien zelfs deze nog veel bruikbare kleding weg, simpelweg omdat er te weinig klanten voor zijn. Van dit ‘afval’ kun je echter nog met gemak iets moois maken, zo liet de T-slagerij zien.

Deze blog is ook gepubliceerd in Simply Breien 1-2019.  Dit nummer ligt nu in de winkels!