Hello, wanneer ben je een echte blogger? Als je naar Meet the Blogger bent geweest natuurlijk! Ik had al hier en daar iets over dit unieke evenement gehoord, en toen het dit weekend voor de vijfde keer werd gehouden, was ik er eindelijk bij. Waarom? Om te weten te komen hoe je een blog-imperium opbouwt natuurlijk! Want bloggen kan ik wel…toch? Als journalist met ruim dertig jaar ervaring (!) is leuke stukjes schrijven niet nieuw voor mij, en fotograferen kan ik ook best aardig. Maar oh oh, oh, wat waren er veel andere, betere, leukere bloggers dan ik in Casa 400 in Amsterdam! Buiten de 200 deelnemers aan de conferentie natuurlijk ook de sprekers, waaronder hele grote als de twee zusjes van A Beautiful Mess uit Amerika. Die ons gelijk geruststelden met de woorden: iedereen is uniek, iedereen kan bloggen, dus jij ook! Maar geef jezelf dan ook vooral toestemming om creatief te zijn… Waar dat dit weekend toe zou leiden, lees je verderop!
‘Blogdoctor’ Kirsten Jessies had ik al bij de Woonbeurs ontmoet afgelopen week (ja, hier ga ik ook nog over bloggen, dit eerst!) en blies nu opnieuw de zaal omver met haar onstuitbaar enthousiasme. Moraal van haar verhaal: geld verdienen met bloggen is niet vies, maar de normaalste zaak van de wereld. En ook Yvonne Eijkenduijn van Yvestown had later op de dag diezelfde boodschap. Sinds zij zich inschreef bij de Kamer van Koophandel drie jaar geleden introduceert ze zich overal met de woorden “Ik ben een professionele blogger”, waarna zij met alle egards wordt behandeld. Maar daarvoor was zij dan ook al jarenlang actief met haar wonderschone blog waarop vooral de strakke interieurfoto’s (nu van haar 24 kamers tellende villa net over de grens in België) niet voor niets ademloze bewondering oogsten.
Want ja, die foto’s, die zijn toch wel een dingetje, liet Anki Wijnen weten in een volgende workshop. Anki timmert al tien jaar aan de weg met haar persoonlijke blog Zilverblauw en was schattig bescheiden over haar inspanningen om hier een lifestyle blog van te maken die met kop en schouders boven de rest uitsteekt. Daarvoor moet je toch echt wel weten waarover je het hebt en dat bleek dan ook wel uit haar verhaal en uit haar fotografieboek Shoot! Dat ik gelijk heb gekocht natuurlijk, om alle tips nog eens rustig na te kunnen lezen en uit te proberen. Vooral het editen, iets waar ik eigenlijk een hekel aan heb want te tijdrovend, is volgens Anki een must. En hoeft niet meer dan drie minuten te kosten, als je het gewoon een beetje op gevoel doet. “Een mooie foto neem je niet, maar maak je”, volgens Anki. We shall see! Maar eerst even uitpuffen en proberen een mooie lamp voor Fatboy in elkaar te knutselen 😉
Eigenlijk zou ik na de pauze weer naar een ongetwijfeld indrukwekkend verhaal gaan luisteren, maar mijn hoofd zat al vol wijze woorden. En dus liet ik de boel de boel en vluchtte naar de workshop van My Attic, waar zowaar nog een plaatsje vrij bleek te zijn. Opdracht: gebruik onder meer okergoud, de nieuwe kleur voor 2016 van Flexa, bij het maken van een grafisch schilderij. Normaal gesproken not my cup of tea, maar de woorden van Elsie en Emma indachtig begon ik gewoon en ontdekte tot mijn blijde verrassing dat er inderdaad iets moois onder mijn bibberende handen ontstond, waarin uiteindelijk zelfs mijn initialen YK terugkwamen! Een hele overwinning op mezelf en een echte eye-opener ook: waarom steeds jaloers kijken naar andere mensen en hun blogs als je ook zelf je eigen gereedschap bij de hand hebt (ogen, handen, creativiteit) om mooie dingen te maken? Daar ga ik vaker tijd voor vrij maken, heb ik mezelf voorgenomen, dan heb ik tenminste ook eindelijk wat om over te bloggen 😉
Huppelend ging ik naar huis, in de wetenschap dat er zondag weer zo’n heerlijk dag zou volgen. Met nu de kleur groen in de hoofdrol. Na het enthousiaste verhaal van de Urban Jungle Bloggers voelde ik mijn nog niet zo’n groene vingers (black tumbs in het Engels!) kriebelen om eindelijk mijn vensterbank vol plantjes te zetten en Igor en Judith te spammen met foto’s daarvan, om ook maar bij hun community te horen. Na de workshop van Barbara en Femke van Me-to-we over hun avonturen als jonge moeders en de eerste blog daarover die gelijk al viral ging, had ik zin om ook zo groen als gras een blogazine te beginnen. En het verhaal van Lars Lyse Hansen van het Deense interieurmerk Bolia verraste me met de mededeling dat hun eerste Nederlandse winkel in december in Amsterdam wordt geopend. Ik ga er beslist heen om te zien, horen, voelen, proeven en ruiken hoe het geworden is! En wie weet iets te kopen voor onze dan toch beslist wel opgeknapte, botanisch groene, romantisch-industriële woonkamer.
Toen iedereen al dacht dat het afgelopen was en met goedgevulde goodiebags en een hortensia weer naar huis ging, bleef ik nog voor een toetje: een wandeltocht door Amsterdam Zuidoost met veel leuke Instagram-tips van Beeldsteil en geweldig leuke adresjes van Mik. Met een mooi zonnetje op ons bolletje een prima afsluiting van een weekend vol momenten en uitspraken om in te lijsten. Bomvol inspiratie waardoor ik bijna dreigde te ontploffen, maar gelukkig ook met volop mogelijkheden voor creativiteit, dat had ik echt voor geen (oker!)goud willen missen!
PS Onder het schrijven luisterde ik naar de muziek van Bolia op Soundcloud, via de supercoole speaker die we van hen kregen. Ook de warme kruik van Fatboy, de rode hortensia van Forever & Ever, het bloggersboek van VT-wonen, de kleurrijke keukenhulpjes van Brabantia en de vele, vele kortingsbonnen om een nog betere blogger te worden vielen in goede aarde. Als je als blogger zo verwend wordt, wie zou er dan geen blogger willen zijn, hello!
