Eindelijk me-time met mijn bulletjournal*

De eerste maand van het nieuwe jaar zit er bijna op. Een maand waarin ik vooral bezig ben geweest met de nieuwe agenda in gebruik te nemen, de nieuwe kalender in te vullen en een (blog)planning te maken aan de hand van alle evenementen waar ik sowieso naar toe wil (en al ben geweest, lees hier maar). Alleen mijn Inspirerend Leven Bulletjournal is nog maagdelijk wit… Nu dus de tijd zien te vinden (lees: in te plannen) om hiermee aan de slag te gaan! *Psst: ik mag er van de uitgever eentje weggeven, wie weet wel aan jou!

Doe wat je wil, niets is te gek

Bulletjournal: het woord van 2017 is het niet geworden helaas, maar een trend was/is het zeker. Na kleuren voor volwassenen en pagina’s volschrijven en -tekenen met de mooiste letters lijkt het er nu wel op of iedereen zijn plannen, ideeën en doelen in een bulletproof jasje weet te gieten. Ik moet zeggen: ik vind het magisch. Vooral omdat niemand lijkt te twijfelen over hoe je zoiets aanpakt, maar er gewoon aan begint. Knap hoor, maar not my cup of tea.
Ik wil altijd eerst voor mezelf op een rijtje hebben wat ik er allemaal mee kan en hoe ik dat dan moet doen. Superirritant eigenlijk. Want zeker als het om bulletjournals gaat, blijkt er geen ‘juiste’ manier om deze in te vullen. Houd je van schrijven, dan schrijf je erin. Teken je liever, dan doe je dat. En een combinatie mag natuurlijk ook. Grafiekjes, schema’s, stickers, post-its: helemaal prima. Als het maar helpt om het hogere doel te bereiken: eindelijk afvallen, meer sporten, vaker leuke dingen doen. Dit alles onder het motto: wat je maar wil, niets is te gek.

Time flies… maar waar naar toe?

Tja, en toch blijf ik steken in mijn goede voornemen om aan een bulletjournal te beginnen. Terwijl ik er eentje in huis heb en van Sint leuke pennen en stiften heb gekregen om erbij te gebruiken. Wat houdt me dan tegen? Niets… Behalve de 1001 (nieuwe) mogelijkheden die er zijn om met zo’n notitieboek om te gaan. Ga ik er weekplanningen in maken, bijvoorbeeld met alle huishoudelijke klusjes die gedaan moeten worden? Of ga ik oefenschema’s opstellen voor alle liedjes en dansjes die ik voor mijn musicalgroep moet instuderen? Misschien een overzicht van brei- en haakprojecten waarmee ik bezig ben of, maar die lijst wordt nog tig keer langer, alle handwerkprojecten waaraan ik nog wil beginnen? Nieuwe pianostukken die ik wil instuderen, films en tv-series die ik wil zien, boeken die ik wil lezen? Of ga ik ‘bijhouden’ wat ik allemaal op een dag doe? Per dagdeel, per uur of tot op de minuut nauwkeurig? Ja hoor, zelfs dat kan, lees ik in Mijn bulletjournal Crash Course. Lijkt me erg handig om te kijken waar de tijd naar toe gaat, want dat overzicht mis ik soms wel een beetje…

TIPs voor een inspirerend leven

Al bladerend door de Crash Course krijg ik steeds meer zin om aan de slag te gaan. En ook in de Inspirerend Leven Bulletjournal zelf staan leuke tips. Om een moodmandala te maken bijvoorbeeld en geluks- of dankbaarheidslijstjes. Grappig, daar had ik nog helemaal niet aan gedacht! Ook favoriete wandelplekken vind ik een goede, vooral gekoppeld aan mijn voornemen om vaker de computer uit te zetten en naar buiten te gaan. Zo wordt het een veel mindfuller geheel. En draait het meer om me-time in plaats van moeten-time…
Niet voor niets is mijn bulletjournal bedacht door/voor de website Inspirerend leven. Deze volg ik al een tijdje en met hun wekelijkse nieuwsbrief geven ze mooie tips voor een wat relaxter, bewuster leven. Ik neem er helaas soms te weinig tijd voor om ze te lezen, laat staan om het allemaal in de praktijk te brengen, maar toch… Een leuk idee om nu juist van deze site een bulletjournal te gaan gebruiken, in plaats van zomaar eentje…
De voorbeelden die ik op hun Pinterestpagina tegenkom om het boek te verfraaien, smaken beslist naar meer. Maar wacht, laat ik niet achter de computer blijven zitten, maar gewoon aan de slag gaan. De dingen die voor vandaag op de planning stonden, kunnen vast wel even wachten. Anders komt er van uitstel weer afstel…

Wil je ook een exemplaar winnen van het Inspirerend Leven Bulletjournal? Vertel dan voor 14 februari in de reacties wat jij graag hierin wilt vastleggen en wie weet ben jij dan strakjes de gelukkige! Zondag 18 februari (mijn verjaardag!)  maak ik de winnaar bekend.

Olympische records… Lees er alles over in Simply Breien!

Ook na de feestdagen weer rap het nieuwe jaar ingedoken? Wellicht met bijpassende muts van de bekende sponsor? Het leek wel of het Olympisch record ‘Kerstboom opruimen’ verbroken moest worden: de eerste afgetuigde boom zag ik al op de avond van Eerste Kerstdag bij het vuilnis liggen. En op Nieuwjaarsdag werd er alweer gepraat over het voorjaar dat eraan zat te komen. Nou, van mij hoeft dat niet. Deze maanden blijf ik nog even hopen op sneeuw- en ijspret. Ik heb toch niet voor niets al die dikke truien en dekens gebreid?

Meters maken

Gelukkig worden van 10 tot 24 februari de Olympische Winterspelen gehouden, een probaat middel om het wintergevoel vast te houden. Zeker met de vele Nederlandse kandidaten voor een medaille. De lange afstanden zijn ideaal om ook even flink wat meters qua breien te maken. Wellicht voor zo’n mooie trui die ik in een chocomel-reclame voorbij zag komen. Zouden ze daar een patroon van hebben?
Over patronen gesproken, commentator Mart Smeets had toen hij nog de Tour de France (!) presenteerde altijd prachtige Noorse truien aan met inbrei-motieven. Dat past natuurlijk helemaal bij de Winterspelen. Een suggestie voor presentatoren Dione de Graaff en Henry Schut: kijk eens op de site van Dale Norway. Dit merk verkoopt al sinds 1879 de fraaiste wintertruien. Hele klassieke vanzelfsprekend, daar hebben de Noren patent op. Het Noorse Olympische team draagt deze editie weer de speciaal voor hen geproduceerde Olympische varianten, met de toepasselijke naam Olympic Passion. Misschien Henry straks ook?
Iets hipper en wellicht leuker voor Dione zijn de kleurrijke breisels van het Zweedse merk Gudrun Sjödén. Tegen het witte winterwit springen de felle prints er nog beter uit. Dat levert vast fantastische beelden op.

Cirkel rond

Winter, ook in Schotland kleden ze zich er graag goed en warm op. Via de blog Blij dat ik Brei ontdekte ik dat er een nieuw ontwerp is van Kate Davies: een prachtige groene trui waardoor je bijna zin gaat krijgen in het voorjaar. Maar die ook heerlijk warm toont in de vrieskou. Ik wou dat ik een paar muisjes had die vliegensvlug zulke patronen van de pennen konden laten glijden. Ken je de filmpjes met de gebreide mini-muisjes van Hanneke Ter Berg Verheem? Ook die ontdekte ik op de blog van Jeanet: superleuk!
Kortom: het kriebelt weer om (meer) te gaan breien. Of wordt het toch haken? Zelfs de dames van Club Geluk (bekend van de gekke, eigenzinnige breipatronen) zijn om, getuige hun nieuwste boek Huiselijk haken. Maar haakster Lisanne van Multem is juist aan het breien geslagen, zie ik aan haar nieuwste boek Happy Living. Met dikke garens vooral, dat dan weer wel. Grappig feitje: ze blijkt fan van onder meer het 100 procent merino garen Loopy Mango. Dit wordt in Zuid-Korea geproduceerd, het land van de winterspelen… En zo is de Olympische cirkel weer rond.

Fryslan boppe

Wat gaat het jaar 2018 verder brengen op breigebied? Weer veel leuke beurzen vanzelfsprekend, dat staat buiten kijf! Van 15 tot en met 18 februari is alweer de Handwerkbeurs in Zwolle. Met onder meer spannende demonstraties van team Groenewoud. De deelnemers hebben onlangs voor de vijfde keer bewezen wereldwijd de snelste te zijn als het gaat om het breien van een trui van zelf geschoren en gesponnen schapenwol. Dit lukte de laatste keer in slechts 4 uur, 45 minuten en 53 seconden. Het team gaat het huzarenstukje dagelijks op de beurs herhalen en wie weet overtreffen.
Nog een record: op de Handwerkbeurs zal de laatste hand worden gelegd aan de grootse gehaakte deken ter wereld, speciaal gemaakt voor Leeuwarden dat dit jaar Culturele hoofdstad van Europa is. In het Fries Museum is er de afgelopen tijd lustig aan doorgewerkt met als thema de in elkaar overvloeiende patronen van Esscher, een prestatie op zich!
Nog een Friese presentatie: Vrouwen van Nu Hardegarijp breide intensief mee aan een nieuwe theaterproductie over breien. Voor het decor van gigagrote gebreide dekens moest speciaal een verstevigde constructie worden gebouwd!

Vroeg voorjaar

Verder in de toekomst kijkend zien we dat het ook in 2019 weer Warmetruiendag wordt begin februari. Jammer genoeg zal het dan nog steeds voor het klimaat nodig zijn dat we minder gaan stoken en ons warmer gaan kleden. Met een dikke gebreide trui bijvoorbeeld. Als je geen speedknitter bent, is het veel werk die te maken. Maar goed nieuws: er is door Adidas een robot ontwikkeld die dat werk in een paar uur van je kan overnemen. Voorlopig alleen in Berlijn, maar wie weet.
Nog meer nieuws van het technologiefront: de truien van Stone Island verraden of je niet toch stiekem de verwarming te hoog hebt staan. Ze veranderen namelijk van kleur als het om je heen warmer wordt. Hoogste tijd dan vervolgens om de cv lager te zetten of zelfs uit te doen. Wie weet wordt het immers ook dit jaar weer vroeg voorjaar…
Daar zullen ‘vreemde vogels’ zoals de inmiddels overleden Rhea dolblij mee zijn. Door het ontbreken van een eigen verenkleed moest haar baasje voor nieuwe, soms gebreide, kleertjes zorgen. Een hit op Instagram.

Deze blog is ook gepubliceerd in Simply Breien 2-2018.  Dit nummer ligt nu in de winkels!

Tulpen uit Amsterdam: gratis op Nationale Tulpendag!

Na het stormgeweld van gisteren vond ik dat ik wel een bosje bloemen had verdiend. Tulpen natuurlijk, die staan extra fleurig in de knalroze vaas die ik ooit op vakantie in Denemarken heb gekocht. Vanzelfsprekend heb ik nog veel meer vazen: zo leuk om iedere keer een mooie bijpassende uit te zoeken. Speciaal voor Nationale Tulpendag (zaterdag 20 januari)  zette ik de mooiste vazen op een rij. Ga jij morgen naar Amsterdam om een gratis bosje tulpen te plukken? En in welke vaas zet je ze dan te pronken?

Wie op internet gaat zoeken op ‘tulpenvaas’ komt vooral Delftsblauwe exemplaren tegen, met allemaal openingen erin zodat je de eigenwijze tulp – die nog een stukje doorgroeit in de vaas – toch strak kunt schikken. Voor mij hoeft dat niet, laat die bloemen toch lekker hun gang gaan! Daarom vind ik de rubberen vaas van Menu zo ideaal.  Hiervan kun je de rand naar binnen klappen voor een kleine bos bloemen en omhoog doen bij een middelgrote bos. Nog steeds verkrijgbaar – ik heb de mijne inmiddels al ruim 10 jaar – dus inmiddels wel een klassieker te noemen!

Nog zo’n klassieker: de grillig gevormde glazen vazen van Iittala. Ook hierin kunnen de tulpen lekker naar alle kanten groeien en bloeien. Het Finse merk levert de vaas in vele fraaie kleuren en vormen. Verleidelijk hoor, om ze allemaal te kopen. Maar ik vind die van helder glas het mooiste. Zo stijlvol om de stelen door het glas heen te kunnen zien. En als de tulpen uitgebloeid zijn, kunnen er weer andere voorjaarsbloeiers in, met bolletje en al. Enige nadeel: ze zijn wel wat aan de prijs… Gelukkig zijn ze nu in de sale bij zowel Fonq als VT Wonen, dat scheelt toch weer een paar tientjes.

Afgelopen najaar was ik op de VT Wonen & Designbeurs waar ik een mooie lamp kocht van Van Tjalle & Jasper. Toen zag ik al een spiegel van hun hand met een klein vaasje eraan. Grappig om hierin ook eens tulpen te doen, dan trek je toch vanzelf een vrolijker gezicht als je in de spiegel kijkt. Bij &Klevering in Amsterdam nog eens kijken of de spiegel iets is voor bij ons thuis. En anders bestel ik alsnog bij VT Wonen dat rek met vaasjes van Madame Stoltz, echt een eyecatcher, zeker als je het vol schattige bloemetjes zet! Ik heb al een klein vaasje van dit mooie merk, daar staan nu ook een paar tulpjes in.

Ik wil morgen ook snel even bij het Stedelijk Museum naar binnen wippen. Al was het maar voor de museumshop. Daar hebben ze de prachtige papieren vazen van Pepe Heykoop in vele varianten. Bijvoorbeeld met een afbeelding van het Melkmeisje erop of met een silhouet van Amsterdam. Door die om een fles heen te doen heb je al gauw een bijzondere vaas. En het naburige Vincent van Goghmuseum kan ik dan met mijn museumkaart ook nog wel even bezoeken. Heeft die man behalve zonnebloemen en bloesemtakken misschien ook tulpen geschilderd?

Over mannen gesproken: die blijken best wel iets met bloemen en dus ook vazen te hebben. Zo ontwierp de Nederlander Floris Hovers een vaas in de vorm van een motorblok en verzon de Italiaanse designer Ettore Sottsass een vaas die toch echt duidelijk iets weg heeft van een penis… Tja, dat lijkt me toch meer iets om op de Zeedijk achter de ramen te zetten. Toch is er nu tot en met mijn verjaardag (!) een expositie te zien van zijn werk in het Stedelijk Museum in Den Bosch.

Maar goed, doe mij toch maar liever het pistoolvaasje van Bloomingville – ooit gekocht in Noorwegen -, de cactusvaas van Serax – twee jaar geleden met mijn verjaardag gekregen – of het gloeilampvaasje uit het Philipsmuseum in Eindhoven waar we vorig jaar waren. Staan mijn tulpen daar niet supermooi in? Het staaltje behang op de achtergrond is trouwens van Kwantum met daarop een wereldberoemd bloemenschilderij van de schilder Jan Davidsz. de Heem dat ik ooit in het Rijksmuseum heb gezien.

Tulpen zijn niet het hele jaar door te koop. Wil je toch voortdurend van hun kleur en vorm genieten dan is een raamsticker van Flatflowers ook een goede aanschaf. Of haak zelf zo’n paar mooie voorjaarsbloeiers voor in een vaas. Met behulp van het nieuwe boekje van Marjolein Flick, Bloemen haken (door mij onlangs met veel plezier geredigeerd), is daar echt geen kunst aan!

Zoals de storm waait, waait mijn jasje…

Ik had op een rustig thuiswerkdagje gehoopt, maar was in plaats daarvan bezig met ‘redden wat er te redden valt’. Door de storm woei de halve schutting bij ons er in één klap uit, bij de buren aan de andere kant van de steeg vloog de dakbedekking van de zolderkamer en bij het hoge huis met puntdak aan het eind van de straat schoten de stenen zelfs van de gevel af… Gelukkig geen gewonden en de brandweer was snel ter plaatse om verdere ongelukken te voorkomen. Was het bij jullie ook zo’n heftig dagje? En heb je je ondanks de storm staande weten te houden? Jaja, als journalist houden we wel van een flauwe woordgrap… 😊

Een storm van protest, het loopt storm bij de kaartverkoop, er kwam een stortvloed van kritiek over hem heen, wat zeg ik: een tsunami zelfs, het was een turbulent jaar, je kon me uitwringen na al die toestanden, het was slechts de stilte voor de storm… overtreffende trappen genoeg om alle ellende die de wereld overspoelt van een smeuïg sausje te voorzien. Het weer en alles wat daarmee samenhangt zorgt blijkbaar niet alleen altijd wel voor een praatje (nog nooit zoveel buren gezien en gesproken als vandaag), maar ook voor beeldende uitspraken over hoe groot andermans misère wel niet is.

Toch gingen maar weinig journalisten vandaag de straat op om een live reportage te maken van het stormgeweld. Terwijl de uitdrukking ‘het nieuws ligt op straat’ beslist bij een gelegenheid als deze voor het eerst uitgesproken moet zijn. Maar nee, de moderne journalist gooit gelijk op social media een visje uit met de vraag: ‘Wie heeft vandaag last gehad van de storm en wil daar in de krant, voor de radio, op televisie over vertellen?’ Om soms die vraag maar weer snel in te trekken na de vele, vaak lollige reacties die daarop volgen.

https://twitter.com/tijdvoormax/status/953995818838700033

Want lollig zijn we, als het om dit soort gemeenschappelijke gevoelde misère gaat. Vooral via Twitter gingen mensen los. Met soms gevaar voor eigen leven werden stormachtige situaties gefilmd en werd gelukkig ook af en toe de mobiel in de zak gestoken om iemand te helpen… Wat dan weer door een ander werd gefilmd. Gelukkig viel er ondanks de ernst van de situatie ook genoeg te lachen. De NS die niet kan rijden door een trampoline op het spoor, een treinconducteur bij Zandvoort die het heeft over lekker uitwaaien aan het strand, alle grapjes over spullen die in de tuin zijn gewaaid (drie containers, zes vuilniszakken, ontelbaar veel andere zooi), nog mogen aanwaaien (de jacuzzi van de buren), of juist moeten wegwaaien (het altijd maar keffende hondje van de overburen).

Ook het journaal zal vandaag vast extra veel worden bekeken om nog  even knus na te genieten van de grote storm die we met elkaar en zonder al te veel kleerscheuren hebben doorstaan. Gezellig weernieuws, zo noemde columniste Aafke Brandt Corstius dat laatst in de Volkskrant. Niet uit leedvermaak, meer het gevoel van: gedeelde smart is halve smart. En om te zien wat er buiten ons eigen straatje allemaal nog meer gebeurde op stormgebied. Dat doet me eraan denken dat het zaterdag 22 september weer Nationale Burendag is. Beste buurtjes, zullen we dan weer een keer gezellig afspreken om bij te kletsen? Zonder rondvliegende dakpannen en hoosbuien over ons heen. Lijkt me gezellig!

 

Vakantievoorpret: de 10 mooiste reisfoto’s van… mij!

Waar gaan we naar toe op vakantie? Een vraag die na de feestdagen in bijna ieders hoofd naar boven plopt. En waar de Vakantiebeurs ieder jaar goed op inspeelt door in de Jaarbeurs een mega-groot evenement te organiseren waarbij letterlijk de hele wereld aan je voeten ligt… Ik was er op Photo Friday. Het zien van de vele vakantiefoto’s inspireerde me om weer eens in mijn eigen albums te duiken. Heerlijke voorpret eigenlijk, daar kan geen reisfolder tegenop! Herken jij waar ik allemaal op vakantie ben geweest?

  1. Mooi uitzicht over de Grand Canyon (vakantie VS 2014).

2. Wacht op ons! Hollen naar het strand in Denemarken (vakantie 2006).

3. Om stil van te worden, een ‘cruise’ door de nauwste fjord van Noorwegen (vakantie 2015).

4. New York, New York… (vakantie 2014)

5. Na uren wachten eindelijk het museum in èn gratis een mooi uitzicht over Florence erbij (vakantie Italië 2016).

6. Hey, honderden, duizenden foto’s van vakanties in Zweden, en zo knus is het daar dus!

7. Zwarte molen op Oland, een eiland bij Zuid-Zweden (vakantie 2013).

8. Het is cliché, ik geef het toe, maar zo’n waslijn vol vind je toch alleen maar in Italië (vakantie 2016)?

9. Handstand op een D-Day strand in Normandië; niemand keek er van op… (vakantie Frankrijk 2017)

10. Echt veel dierenfoto’s maak ik niet, moet ik bekennen, maar dit plaatje kon ik niet laten lopen (meivakantie Denemarken 2017).

En: ben je ook wel in een van deze landen geweest. En/of wil je daar (weer) eens naar toe? Of wordt het toch een andere bestemming? Wij gaan waarschijnlijk in 2019 naar Canada, dan zijn we 25 jaar getrouwd en dat vieren we graag met een grote reis met het hele gezin. Fotomogelijkheden genoeg daar en nog een fotoboek past er vast wel bij in de boekenkast!

Gelukkig NIEUW jaar! Ik ga knallen, doe je mee? 1/52

Ik hou van nieuwe dingen. Of het nu een nieuwe film is, een nieuwe winkel, een nieuwe hobby, een nieuw boek: ik word er super blij van. En ook het nieuwe jaar is altijd iets waar ik met veel plezier in duik. Nieuwe ronde, nieuwe kansen toch? Wie weet wat zo’n fris nieuw jaar ons allemaal weer brengt. Plannen en ideeën genoeg, ook voor deze blog! Het nieuwe notitieboekje van de Hema ligt al klaar om ze voor de 52 weken bloggen met Petra allemaal op te schrijven. Hopelijk heb ik aan 80 bladzijdes genoeg…

Nieuw, nieuw, nieuw: het is een woord waar ik als een magneet naar toe wordt getrokken. En dus werd ik journalist om dagelijks bovenop het nieuws te mogen zitten, ging ik een aantal jaren later styling studeren om zo met de nieuwste trends op mode- en interieurgebied bezig te kunnen zijn en werd ik nog niet zo lang geleden blogger omdat ik hiermee weer allerlei nieuwe (mooie/leuke) dingen kan gaan doen en ontdekken. Zoals bloggen bijvoorbeeld 😉

Het afgelopen jaar heb ik best geworsteld met de vraag hoe deze blog verder vorm te geven. Voor 2018 heb ik mezelf voorgenomen dat niet meer te doen. Ik wil nu wel eens ‘gewoon’ gaan schrijven over alle leuke dingen die ik doe, zie, ontdek en meemaak. Ook wil ik jullie als lezers daarin meetrekken. Door bijvoorbeeld niet pas achteraf een verslag te geven, maar ook vooraf al dingen aan te kondigen en jullie daarvoor warm te maken. Wie weet komen we elkaar dus nog wel ergens tegen dit jaar!

Verder wil ik naast veel schrijven, zelf vooral ook veel meer (creatiefs) gaan doen. Meer fotograferen, meer stylen, meer handwerken, meer andere (nieuwe) hobby’s uitproberen. Dat geeft automatisch al meer stof tot schrijven. En vooral: meer lol in het leven. Want alleen maar achter mijn computer zitten (schrijven, surfen, mails beantwoorden, administratie doen) is ook niet alles…

Last but not least wil ik niet alleen het nieuwe jaar, maar iedere nieuwe dag zien als een kans om te mogen groeien en bloeien. Onder het motto: alles wat je aandacht geeft, groeit. Zo ook hopelijk deze blog. Ik ga ervoor! En jij, doe je mee? Ik hoop dat het voor ons allemaal een knallend nieuw jaar mag worden met eindeloos veel nieuwe mogelijkheden!

PS Dit is blog 1 in het kader van de 52-weken-challenge. Wat denk je: maak ik de 52 weken vol 🙂