Something old, something new…

img_5429

Een nieuw schrift, een blanco pagina die gevuld kan worden met… te veel om op te noemen eigenlijk! In de oude doos vind ik een schriftje van een van mijn dochters, begonnen toen ze een jaar of 9 was. Op de eerste pagina staat trots geschreven: “Ik hou heel veel van kralenwerkjes maken. Die ga ik in dit schrift plakken. Ik hoop dat ik heel veel mooie werkjes ga maken.” De rest van het schrift is leeg… En zo heb ik er meer bewaard: een schrift met een paar gedichtjes (Ik hoop dat ik heel veel mooie gedichten ga schrijven), een schrift met alleen als ingevulde titel Leesschrift (Ik hoop dat ik heel veel mooie boeken ga lezen) en een nog leeg fotoalbum, ooit gekocht om de eerste foto’s gemaakt met de eigen camera  in te plakken (Ik hoop dat ik heel veel mooie foto’s ga maken)…

Ze hebben het vast niet van een vreemde. Ergens aan beginnen vind ik niet zo moeilijk, maar het ook volhouden… Dus dat ik nu aan dag 3 van deze blogchallenge ben aangeland is eigenlijk een wonder. Niet zo verwonderlijk is dat ik al weer een heel eind vooruitloop. Hoezo vandaag onze eerste blog schrijven? Dat heb ik al op dag 1 gedaan natuurlijk! En op dag 2 de tweede blog. Zodat nu nummer 3 aan de beurt is. Hoogste tijd om eens wat meer over mezelf en mijn blogplan te ontvouwen.

Schrijven is mijn ding, en dat doe ik dan ook al bijna mijn hele leven. Eerst nog op een ouderwetse typemachine, later op de tekstverwerker (zoals een computer toen nog heette, waarbij je je werk op een floppy zette die je dan alsnog met de post ykke-4-jaarmoest versturen) en vervolgens steeds meer digitaal, via het internet. Inmiddels heeft dat z’n 25-jarig jubileum in Nederland gevierd en kan ik mezelf dan ook een oude rot in het vak noemen. Alhoewel ik nog steeds geniet van het schrijven over van alles en nog wat, voelt dat inmiddels als ‘something old’. En aangezien ik altijd behoefte heb aan ‘something new’, heb ik mezelf voorgenomen via deze blog niet alleen verslag te doen van alles wat er op mijn journalistieke pad komt, maar ook en vooral te laten zien wat er voor mij allemaal nog te leren en te ontdekken valt hieromheen. Fotograferen bijvoorbeeld, maar ook illustreren, artjournalling… Kortom, ik wil in woord maar vooral ook in beeld laten zien waar ik mee bezig ben.

Vandaar dat de opdracht van vandaag er voor mij vooral uitsprong vanwege de vraag om bij je eerste blog een leuke foto te plaatsen van je werkomgeving. Nu werk ik aan een antiek bureau waarbij er tussen mij en het grote raam naar buiten een computerscherm staat geplaatst: vrij saai. Dus besloot ik voor vandaag eens de styling handschoen op te nemen en wat spullen uit de oude doos (!) te halen die een beeld geven van hoe mijn werkplek er idealiter uit zou moeten zien. Met heerlijk veel creatieve en inspirerende dingen als mijn old school typemachine, pilletjes uit Pippi Langkousland om voor altijd jong te blijven, een fris schrift om al mijn inspiratie in op te schrijven, met mijn oude vertrouwde Parker-pen bijvoorbeeld die ik sinds mijn 12e jaar gebruik, mijn Flow-agenda, de dop van mijn Canon-foto-camera, een haakwerkje…
Op deze werkplek ga ik me wel thuis voelen 🙂

Het spreekwoord waarnaar de titel van deze blog verwijst, gaat overigens verder met ‘something borrowed’ (de macbook van mijn oudste dochter compleet met alle spannende fotobewerkingssoftware staat hoog op mijn verlanglijstje) en ‘something blue'(voor mijn verjaardag heb ik een boek over handlettering gevraagd van de bloggers van Hemelsblauw!

PS Wat vinden jullie, waar moet ik me als hedendaagse journalist en blogger zeker eens in gaan verdiepen? Tips en trics zijn meer dan welkom, ik laat me graag verrassen door jullie ideeën!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.