Heb jij dat ook wel eens… Je bent bij een officiële gelegenheid en ineens gaat iemands telefoon af, of die van jezelf. Met het schaamrood op de kaken wordt het irritante ding op stil gezet waarna iedereen zich weer probeert te concentreren op de lezing, het concert, de film, de theatervoorstelling, de rondleiding door een museum… Maar als het rinkelende onding niet wordt afgezet en nog een keer afgaat, hoe reageer je dan? Ik werd mega-woest en moest me inhouden om de dader niet de zaal uit te smijten.  Totdat bleek dat het Ilse Warringa was, ofwel juf Ank…  Wat zou jij doen? Heb jij ooit zoiets meegemaakt?

Sidsel J. Hoivik

Het leek wel Bananasplit… Tijdens een gezellig bezoekje aan de Nederlandse Breidagen met mijn oudste dochter werd een lezing van de Noorse breister Sidsel J. Hoivik verstoord door een bellende mevrouw. Irritant, te meer omdat  de mobiel maar bleef afgaan en de betreffende mevrouw blijkbaar nog nooit van vliegtuigstand had gehoord. Met het schaamrood op de kaken nam ze uiteindelijk toch maar op en begon te mompelen. Ik stond al op haar schouder te tikken dat ze de zaal moest verlaten, maar hoorde een wel heel bekend stemgeluid… Ineens viel het kwartje: we worden voor de gek gehouden, waar hangen de camera’s?

Excuses van de cast

En ja hoor, even later kwamen de actrices Anniek Pheifer, Ilse Warringa, Jelka van Houten, Tina de Bruin en Anne-Marie Jung hun excuses aanbieden. Het was allemaal in scene gezet als ‘straf’ voor Ilse Warringa in het nieuwe programma Foute vriendinnen. Afgelopen donderdag werd de bewuste aflevering uitgezonden en was ik – eventjes maar hoor, vanaf 3.40 – pontificaal in beeld. Wat al gelijk werd gespot door Blaadjes en Draadjes… Achteraf viel het me nog mee dat ik niet heel hard schreeuwend en wild gebarend in beeld ben. Voor mijn gevoel en zeker voor mijn doen was ik namelijk echt erg boos. Maar blijkbaar kon ik me in  deze setting toch redelijk beheersen. Gelukkig voor Ilse had ik geen breiwerkje bij me, anders had ik haar zeker daarmee om de oren geslagen! 😉

Mooie expositie

Uiteindelijk kon iedereen er wel om lachen. Maar het duurde lang voor ik me weer een beetje op de breibeurs kon concentreren. En leuke kleurtjes had uitgezocht voor de sjaal die ik wilde breien. Na wat doelloos rond drentelen en het bewonderen van de mooie expositie van de truien van Sigrid (waar Ilse Warring echt toevallig net langsliep toen we een foto maakten), kocht ik bij drie verschillende kraampjes een streng. De frambozerode van Hey Mama Wolf sprong eruit bij de stand van Cross & Woods, waar ik ook het patroon voor de sjaal kocht. De roze plukte ik uit de mand bij de kraam van Craftfulness en de gele van By Night Creations maakte het helemaal af. Ik had ze allemaal al vermeld in mijn rubriek in Simply Breien, dus dat vond ik wel toepasselijk. En de sjaal heb ik nu alvast de Ilse-Warringa sjaal gedoopt. Als een leuke herinnering aan een bijzondere ontmoeting, zomaar bij de Nederlandse Breidagen.