Morgen begint de Boekenweek, dit jaar met als thema Natuur. Een goede reden om uitgebreid door de boekhandel te struinen, temeer omdat manlief maandag jarig is. En wie is de grootste natuur- en boekenfan in huis? Precies! Welk boek zou jij uitkiezen? En misschien moeten we ‘m ook maar gelijk een mooie boom cadeau doen op z’n verjaardag?

Met oudste dochter zag ik laatst al de film de Wilde Stad, echt een aanrader, ook als je eigenlijk niet zo van natuurfilms houdt. Het mooie fotoboek dat hiervan is gemaakt verdient een plaatsje in de boekenkast. Naast het fotoboek van de Nieuwe Wildernis natuurlijk, die andere bekende film van plaatsgenoot Ton Okkerse.

Een flinke plank is thuis gevuld met de boeken van Rien Poortvliet. Het museum met de bijzondere tekeningen van deze natuur- en jachtliefhebber (die jawel, ook graag kabouters tekende) hebben we al diverse malen bezocht. Weet je dat het inmiddels is verhuisd naar eiland Tiengemeten? Ook zeker de moeite waard om eens naar toe te gaan. Alle boeken hebben we al, maar de verjaardagskalender nog niet… 🙂

Dichter bij huis is het altijd leuk om vogeltjes te spotten. Dankzij een vogelhuisje met voldoende voer zitten er gelukkig genoeg in onze achtertuin. Manlief heeft geen gids meer nodig om te weten hoe de flierefluitertje allemaal heten, maar als fan van de droge humor van Hans Dorrestijn vindt hij dit misschien wel een erg komisch boek om te hebben.

Geschiedenis is ook een grote passie en dus lijkt dit boek van Andrea Wulf wel erg interessant, over het avontuurlijke leven van ontdekkingsreiziger Alexander von Humboldt (1769-1859). Hij beklom de hoogste vulkaan ter wereld, reisde door Siberië, waar de bevolking aan miltvuur leed, en deed onderzoek in de meest afgelegen gebieden. Met zijn ideeën was hij zijn tijd ver vooruit. Humboldt wist toen al dat menselijk ingrijpen effect heeft op het klimaat. Misschien dus ook een idee voor Krant van de Aarde om hier eens een artikel aan te wijden?

Na het lezen van het boek De man en het hout moest er een timmerhoek worden ingericht in de schuur waarin na een aantal probeersels nu zelfs een heuse viool wordt gebouwd. Het moge duidelijk zijn, na hout en houtbewerking is muziek ook een grote passie. Bij Klokhuis zagen we een bomenluisteraar aan het werk die door aan bomen te luisteren kon horen wat de bomen wilde worden. Eén boom schreeuwde het uit dat ze viool wilde worden. Kijk, zo hoort manlief het graag. Het boek Het verborgen leven van bomen heeft hij nog niet, maar het vervolg over wandelen in het bos klinkt ook erg aansprekend.

Zie je door de bomen het bos, euh, boek nog?Misschien moet ik er tijdens een wandeling nog eens goed over nadenken welke ik ga kopen, lekker mindful! Het boek hiernaast is meer een knip- en plakboek voor mij, daar doe ik manlief geen plezier mee. Misschien toch maar een boekenbon doen zodat hij zelf kan kiezen? Of een boom cadeau doen? In het kader van de Boekenweek wordt er namelijk een Schrijversbos aangeplant in Benthuizen, niet ver hier vandaan. Al voor een paar tientjes heb je daar je eigen boom, mooi idee toch? Kunnen we daar straks al wandelend een boompje opzetten over onze favoriete boeken, hoe geweldig is dat!

Ik had op een rustig thuiswerkdagje gehoopt, maar was in plaats daarvan bezig met ‘redden wat er te redden valt’. Door de storm woei de halve schutting bij ons er in één klap uit, bij de buren aan de andere kant van de steeg vloog de dakbedekking van de zolderkamer en bij het hoge huis met puntdak aan het eind van de straat schoten de stenen zelfs van de gevel af… Gelukkig geen gewonden en de brandweer was snel ter plaatse om verdere ongelukken te voorkomen. Was het bij jullie ook zo’n heftig dagje? En heb je je ondanks de storm staande weten te houden? Jaja, als journalist houden we wel van een flauwe woordgrap… 😊

Een storm van protest, het loopt storm bij de kaartverkoop, er kwam een stortvloed van kritiek over hem heen, wat zeg ik: een tsunami zelfs, het was een turbulent jaar, je kon me uitwringen na al die toestanden, het was slechts de stilte voor de storm… overtreffende trappen genoeg om alle ellende die de wereld overspoelt van een smeuïg sausje te voorzien. Het weer en alles wat daarmee samenhangt zorgt blijkbaar niet alleen altijd wel voor een praatje (nog nooit zoveel buren gezien en gesproken als vandaag), maar ook voor beeldende uitspraken over hoe groot andermans misère wel niet is.

Ben jij of ken jij degene die dit filmpje heeft gemaakt? Stuur ons een DM of mail via webredactiedwdd@bnnvara.nl #DWDD #storm #ROOD #KNMI #weeralarm pic.twitter.com/dV8ZMV76WL

— DeWereldDraaitDoor (@dwdd) January 18, 2018

Toch gingen maar weinig journalisten vandaag de straat op om een live reportage te maken van het stormgeweld. Terwijl de uitdrukking ‘het nieuws ligt op straat’ beslist bij een gelegenheid als deze voor het eerst uitgesproken moet zijn. Maar nee, de moderne journalist gooit gelijk op social media een visje uit met de vraag: ‘Wie heeft vandaag last gehad van de storm en wil daar in de krant, voor de radio, op televisie over vertellen?’ Om soms die vraag maar weer snel in te trekken na de vele, vaak lollige reacties die daarop volgen.

https://twitter.com/tijdvoormax/status/953995818838700033

Want lollig zijn we, als het om dit soort gemeenschappelijke gevoelde misère gaat. Vooral via Twitter gingen mensen los. Met soms gevaar voor eigen leven werden stormachtige situaties gefilmd en werd gelukkig ook af en toe de mobiel in de zak gestoken om iemand te helpen… Wat dan weer door een ander werd gefilmd. Gelukkig viel er ondanks de ernst van de situatie ook genoeg te lachen. De NS die niet kan rijden door een trampoline op het spoor, een treinconducteur bij Zandvoort die het heeft over lekker uitwaaien aan het strand, alle grapjes over spullen die in de tuin zijn gewaaid (drie containers, zes vuilniszakken, ontelbaar veel andere zooi), nog mogen aanwaaien (de jacuzzi van de buren), of juist moeten wegwaaien (het altijd maar keffende hondje van de overburen).

Boer zoekt koe #storm pic.twitter.com/SAcU6HZawm

— Dirk van Mierlo (@dirkvanmierlo) January 18, 2018

Ook het journaal zal vandaag vast extra veel worden bekeken om nog  even knus na te genieten van de grote storm die we met elkaar en zonder al te veel kleerscheuren hebben doorstaan. Gezellig weernieuws, zo noemde columniste Aafke Brandt Corstius dat laatst in de Volkskrant. Niet uit leedvermaak, meer het gevoel van: gedeelde smart is halve smart. En om te zien wat er buiten ons eigen straatje allemaal nog meer gebeurde op stormgebied. Dat doet me eraan denken dat het zaterdag 22 september weer Nationale Burendag is. Beste buurtjes, zullen we dan weer een keer gezellig afspreken om bij te kletsen? Zonder rondvliegende dakpannen en hoosbuien over ons heen. Lijkt me gezellig!