Het zou een woord voor in de Dikke van Dale kunnen zijn: blije nieuwsmijder. Het klinkt heel gezellig, als een feestje waar je bij wilt zijn. Of als de titel van een nieuwe Suske en Wiske: “Heb je De Blije Nieuwsmijder al gelezen?” Want dit soort alliteraties, daar houden ze bij Studio Vandersteen wel van ;-). Maar wat het nu precies betekent  en wat ik ermee heb? Dat lees je hieronder.

Volgens de Volkskrant zijn blije nieuwsmijders mensen die door de zorgelijke berichtenstroom in de media maar liever geen kranten meer lezen, geen radio meer luisteren, de tv uitlaten onder het journaal, ook  geen actualiteiten meer volgen, niet op social media zitten, kortom: eigenlijk hun hoofd onder een dik kussen steken om te voorkomen dat ze ook maar iets opvangen van wat er aan de hand is in de wereld. Je snapt het al: dat lijkt me geen goed plan.

Het lijkt me vooral vrij onmogelijk om dit nieuwsmijdingsgedrag heel lang vol te houden. Ondanks dat er steeds minder kranten worden gelezen, is nieuws an sich en het op de hoogte willen blijven van wat er in de wereld gebeurt, populairder dan ooit. Zo’n beetje iedereen die ik ken, volgt overdag zowat continue het nieuws via facebook, twitter, mobiel en wat dies meer zij, om dan ’s avonds nog een actualiteitenrubriek of talkshow mee te pikken zodat je weer helemaal up to date bent.

Nu zie ik zelf liever ook geen akelige beelden. Maar het mooie van de huidige tijd is dat je zelf kunt kiezen welke media je in welke dosering tot je neemt. Dus kijk ik niet zozeer nieuws en actualiteiten op tv, maar lees ik kranten en tijdschriften om bij te blijven. En speur ik stad en land af (zowel digitaal als in real life) om ander, positiever nieuws te vinden. Over mensen bijvoorbeeld die zich wel op een positieve manier voor de wereld willen inzetten. Daar kun je dan weer over lezen in Krant van de Aarde en andere ‘blije’ media. Die ik zeker niet zou mijden als ik jou was 😉