Maandag 6 februari
Wasdag van oudsher en nog steeds een lekkere dag om in en rond het huis te rommelen. Er valt altijd genoeg op te ruimen in een huis met zes personen. Op zich vind ik huishouden ook niet zo’n straf, ondertussen is er altijd wel gelegenheid om je gedachten te laten gaan over een en
ander, de blogchallenge waarmee ik bezig ben bijvoorbeeld.

Tussen alle bezigheden door schrijf en lees ik weer even lekker helemaal bij. Alhoewel ik nog geen vaste stijl heb ontwikkeld, voelt het goed om gewoon aan de slag te gaan. Dan gebeurt er tenminste iets op de site en gaandeweg ontdek ik dan wel wat het beste bij me past. Hopelijk komt er zo vanzelf wat meer structuur in 🙂

Een van de hulpmiddelen hierbij is het wekelijks publiceren van een weekoverzicht, zie ik op veel blogs. Enerzijds vind ik het saai om hetzelfde te doen, anderzijds lijkt het me leuk om op deze manier een soort dagboek bij te houden. Ik neem anders wellicht ook te weinig de gelegenheid te baat om stil te staan bij de blog en er regelmatig iets voor te produceren. Door het weekoverzicht heb ik dan in ieder geval een mooie stok achter de deur.

Dus besluit ik mede daarom ’s middags nog even naar het tuincentrum te fietsen. Ik wil lekkere grote kamerplanten in onze verder al zo groene, botanisch-romantische woonkamer. Maar het moeten natuurlijk geen gewone planten zijn, liefst wat bijzondere, nostalgische. Zoals het pannekoekplantje wat al een tijd in de vensterbank staat te pronken.  Ook hangplanten lijken me leuk, om aan de bakkerskast te hangen die we bij Xenos hebben gekocht en waar nu onze stereoapparatuur in staat.  Helaas niet geslaagd, dus volgende week nog maar eens proberen.

’s Avonds laat, na een spannende aflevering van de serie Blacklist te hebben gekeken, een papieren brainstorm gedaan voor mijn blog. Ideeën genoeg, mijn hoofd kookte er haast van over! Opschrijven luchtte op, nu nog een nachtje erover slapen en dan morgen verder met alle inspiratie.

Dinsdag 7 februari
Hard gewerkt voor Breiclub.nl, aan een nieuw tijdschrift dat binnenkort wordt gelanceerd. Alle teksten en patronen zijn binnen, dus aan mij de schone taak om hier met de rode pen doorheen te gaan. Dat kost altijd meer tijd dan je zou denken, zeker omdat er met een nieuw tijdschrift nog even goed moet worden nagedacht over de stijl: hoe het eruit gaat zien, hoe je de lezers gaat aanspreken en dergelijke. Maar gaandeweg begint het toch te borrelen en te bruisen en springen de leuke koppen en vlotte intro’s tevoorschijn op het beeldscherm. Met straks nog alle foto’s erbij belooft het een prachtig blad te worden.

Woensdag 8 februari
Vanavond is er een pr-vergadering van de musicalvereniging SterAllures waarvan ik al bijna een jaar lid ben. We repeteren hard voor de uitvoering van de musical De Klokkenluider van de Notre Dame in maart en daar moet nu de nodige promotie rond omheen worden gedaan. Ook voor musical-collega Petra ga ik aan de slag. Ik schrijf een leuk artikel over haar nieuwe praktijk Coach Petra en plaats  dat op een regionale nieuwssite, met een link naar mijn eigen facebookpagina. Erg leuk om te zien dat dit gelijk al zoveel gelezen en geliked wordt.

’s Avonds pannekoeken gebakken (nee, daar hoort geen ‘n’ tussen, ik gebruik de witte spelling). Die pannekoeken smaken extra heerlijk met de stroop die we altijd meenemen als we naar Zweden of Denemarken op vakantie zijn geweest. Vorig jaar zomer waren we in Italië, maar gelukkig had ik in augustus nog een persreis naar het IKEA-museum in Zweden, zodat ik toch de voorraad weer kon aanvullen.

Donderdag 9 februari
Al vroeg op voor een bezoek aan de Handwerkbeurs in Zwolle. Daar wordt het boek Mooi van Draad gepresenteerd waarvan ik de eindredactie heb gedaan. Dit soort klussen doe ik vaak, maar de auteur zie ik daarbij meestal niet. Dus is het extra leuk om nu met Nienke Landman op de foto te gaan.

Vervolgens ga ik lekker shoppen voor Yarnies, zoals het nieuwe tijdschrift van Breiclub.nl gaat heten. Naast garens en stof en dergelijke zijn er op de beurs namelijk ook allerlei andere spulletjes te verkrijgen die voor een handwerkster onmisbaar zijn, variërend van fraaie steekmarkeerders tot kunstzinnige mokken en nog veel meer. Ook voor netwerken is zo’n beurs heel handig. Ik heb afgesproken met een redacteur van Simply Breien die ik nog nooit hadden ontmoet, terwijl we beiden al jaren als freelance journalisten aan dit blad verbonden zijn. Ook spreek ik nog even met mijn ‘opvolgster’ bij Handwerken zonder Grenzen, het blad waarvan ik al weer een aantal jaren geleden hoofdredactrice was.

Vrijdag 10 februari
Vandaag wil ik eigenlijk een dagje offline zijn, omdat ik ook weer een druk weekend voor de boeg heb. Het lukt me echter niet iets creatiefs te doen, zoals de gordijntjes afhaken voor in het decor van SterAllures of verder gaan met de Mystery Blanket van Breiclub.nl. Dus ga ik toch lekker surfen langs leuke sites, op jacht naar leuke cadeautjes voor mijn verjaardag. Ben benieuwd welke ik krijg! In ieder geval is het eerste cadeautje door deze zoektocht al wel binnen: inspiratie voor een nieuwe blog.

Net op tijd klaar voor een avondje pizza en bankhangen bij The Voice, waar we graag met z’n allen naar kijken.

Zaterdag 11 februari
Al weer vroeg op vandaag, om half 6 maar liefst, om op tijd te zijn voor de fotoshoot van Breiclub.nl in Apeldoorn. Er is van 8 tot 5 uur een studio gehuurd en omdat er nog heel veel gefotografeerd moet worden, hebben we die tijd wel nodig. Ik kan bij binnenkomst gelijk aan de slag met het dekken van de paastafel en het assisteren bij het inrichten van een babykamertje. Leuk om zo weer even met styling bezig te zijn, dat is er na mijn opleiding veel te weinig van gekomen.

Tussen de bedrijven door zet ik een breiwerkje op voor onze hoofdredactrice, zodat ze straks iets leuks in handen heeft als ze zelf op de foto moet worden gezet. En ik help mee in de studio als het covermodel is gearriveerd, een vlotte meid die er ondanks het winterse weer duidelijk zin in heeft om een vrolijke voorjaarscover te schieten. Voor dit doel zijn tientallen bloemetjes gehaakt die we allemaal in haar haar parkeren, dat al liggend over de grond is uitgespreid. Een niet zo comfortabele en koude positie, maar aan de foto’s zie je dat totaal niet af!

Klokslag 5 verlaten we het pand. Voordat ik echter met bus en trein weer thuis ben is het toch al weer tegen achten. Gauw een hapje opgewarmde macaroni heten en dan met pen en papier  klaarzitten voor Wie is de Mol? Dit jaar zijn we er (as always) nog niet uit: is het nou Thomas of toch Jochem of wie weet Sanne of Ima of Diederik, nee, die zal het toch niet zijn? Ik hou driftig aantekeningen bij, maar of het zin heeft? We zullen zien…

Zondag 12 februari
Bij het opstaan worden we zoals bijna heel Nederland eindelijk verrast op een prachtig wit uitzicht: er is een dik pak sneeuw gevallen. Dat wordt lopen strakjes naar de repetitie van SterAllures. We gaan de hele dag werken aan de uitvoering, zodat die straks staat als een huis. Daarvoor moet er echter nog een hoop gebeuren. Zingen en dansen tegelijk is een kunst apart die nog niet iedereen, ook ik niet, altijd even goed beheerst. Maar gelukkig gaat het wel steeds beter. Door de grime en de kleding voel ik me ook al helemaal de volksvrouw die ik moet spelen in het stuk. Over een maand is het al zover!

Wel jammer om nu alle sneeuwpret te missen, want als ik laat in de middag naar huis loop is het volop aan het dooien. Gelukkig is manlief ’s ochtends vroeg al met Sky en de slee op stap geweest dus zij hebben hun portie in ieder geval gehad. En ach, wie weet valt er nog een keer een pak sneeuw, de winter is nog niet voorbij!