Brood op de plank: hoeveel verdien jij?

Ik ben alweer 30 jaar journalist. Vooral en nu ook weer freelance journalist, alhoewel ik de nodige banen in de kranten- en met name tijdschriftenwereld heb gehad.  Maar de freelance journalistiek was en is nu eenmaal iets makkelijker te combineren met het drukke leven thuis… Niets mis mee, zou je zeggen, behalve dan dat iedereen wil weten: Wat verdien je daar nou eigenlijk mee? Nou, niet veel, moet ik eerlijk bekennen. En daar baal ik van. Want er moet wel brood op de plank komen!

Nu is het inkomen niet een onderwerp dat net zo gemakkelijk wordt aangesneden als een halfje bruin. Het blijkt zelfs een van de laatste taboes van deze tijd te zijn, gezien ook de grote belangstelling voor het tv-programma Wat verdien je? Daarin kwam een freelance journaliste aan het woord die vertelde wat ze voor een artikel kreeg van vierhonderd woorden waar ze vijf uur aan had gewerkt: € 57,80. Geen kattepis, maar ook geen salaris waar je gelijk luxebroodjes van gaat kopen. Er werd furieus gereageerd door en op de (social) media waarna de betreffende journaliste in een column voor de Nederlandse Vereniging van Journalisten liet weten: Ik vertrek. Wat hier thuis tot de snedige opmerking leidde van oudste dochter (stage lopend in de televisiewereld): Als ze een bed and breakfast gaat beginnen kan ze zo in dat andere programma terecht… 😊

Alle respect voor de ongetwijfeld moeilijke afweging om tot dit besluit te komen. Maar toch: moet een lange journalistieke loopbaan zo eindigen? Is een mooi artikel echt geen knip voor de neus meer waard? Toevallig werd op dezelfde dag een prijs uitgereikt aan de Journalist van het Jaar. Dit jaar een duo: Follow the Money-journalisten Eric Smit en Kim van Keken. Zij onderzochten de handel en wandel van VVD-voorzitter Henry Keizer en bewezen dat hij zichzelf verrijkte bij de overname van een begrafenisonderneming. De serie artikelen die zij hierover schreven leidden tot het aftreden van Keizer.

Blijkbaar kan het dus wel: diepgravende journalistiek verrichten en er ook nog je brood mee verdienen. Maar dat geldt maar voor enkelen. Het gros moet voor een hongerloontje aan de slag bij al die kranten en tijdschriften die geen geld meer willen uittrekken voor een mooi artikel, laat staan een grote primeur. Die taak is nu aan sites als Follow the Money toebedeeld. Geef ons broodschrijvers niet alleen heden ons dagelijks brood, maar ook meer van dit soort opdrachtgevers. Zodat er weer echt mooie verhalen boven tafel kunnen komen, waarmee we  een goed belegde boterham kunnen verdienen. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten toch?

Overigens is mijn tarief beslist niet aan de hoge kant. En kan er altijd worden onderhandeld over de prijs. Maar: aan een mooi artikel hangt wel een prijskaartje! En soms ook niet: aan dit artikel van 500 woorden heb ik twee uur gewerkt voor een uurprijs van nul-komma-nu-niks… En jij: wat verdien jij? Genoeg voor een lekker belegde boterham? Of mag het best een beetje meer zijn? Biecht maar op: hoe meer openheid, hoe beter!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.