Zoals de storm waait, waait mijn jasje…

Ik had op een rustig thuiswerkdagje gehoopt, maar was in plaats daarvan bezig met ‘redden wat er te redden valt’. Door de storm woei de halve schutting bij ons er in één klap uit, bij de buren aan de andere kant van de steeg vloog de dakbedekking van de zolderkamer en bij het hoge huis met puntdak aan het eind van de straat schoten de stenen zelfs van de gevel af… Gelukkig geen gewonden en de brandweer was snel ter plaatse om verdere ongelukken te voorkomen. Was het bij jullie ook zo’n heftig dagje? En heb je je ondanks de storm staande weten te houden? Jaja, als journalist houden we wel van een flauwe woordgrap… 😊

Een storm van protest, het loopt storm bij de kaartverkoop, er kwam een stortvloed van kritiek over hem heen, wat zeg ik: een tsunami zelfs, het was een turbulent jaar, je kon me uitwringen na al die toestanden, het was slechts de stilte voor de storm… overtreffende trappen genoeg om alle ellende die de wereld overspoelt van een smeuïg sausje te voorzien. Het weer en alles wat daarmee samenhangt zorgt blijkbaar niet alleen altijd wel voor een praatje (nog nooit zoveel buren gezien en gesproken als vandaag), maar ook voor beeldende uitspraken over hoe groot andermans misère wel niet is.

Toch gingen maar weinig journalisten vandaag de straat op om een live reportage te maken van het stormgeweld. Terwijl de uitdrukking ‘het nieuws ligt op straat’ beslist bij een gelegenheid als deze voor het eerst uitgesproken moet zijn. Maar nee, de moderne journalist gooit gelijk op social media een visje uit met de vraag: ‘Wie heeft vandaag last gehad van de storm en wil daar in de krant, voor de radio, op televisie over vertellen?’ Om soms die vraag maar weer snel in te trekken na de vele, vaak lollige reacties die daarop volgen.

https://twitter.com/tijdvoormax/status/953995818838700033

Want lollig zijn we, als het om dit soort gemeenschappelijke gevoelde misère gaat. Vooral via Twitter gingen mensen los. Met soms gevaar voor eigen leven werden stormachtige situaties gefilmd en werd gelukkig ook af en toe de mobiel in de zak gestoken om iemand te helpen… Wat dan weer door een ander werd gefilmd. Gelukkig viel er ondanks de ernst van de situatie ook genoeg te lachen. De NS die niet kan rijden door een trampoline op het spoor, een treinconducteur bij Zandvoort die het heeft over lekker uitwaaien aan het strand, alle grapjes over spullen die in de tuin zijn gewaaid (drie containers, zes vuilniszakken, ontelbaar veel andere zooi), nog mogen aanwaaien (de jacuzzi van de buren), of juist moeten wegwaaien (het altijd maar keffende hondje van de overburen).

Ook het journaal zal vandaag vast extra veel worden bekeken om nog  even knus na te genieten van de grote storm die we met elkaar en zonder al te veel kleerscheuren hebben doorstaan. Gezellig weernieuws, zo noemde columniste Aafke Brandt Corstius dat laatst in de Volkskrant. Niet uit leedvermaak, meer het gevoel van: gedeelde smart is halve smart. En om te zien wat er buiten ons eigen straatje allemaal nog meer gebeurde op stormgebied. Dat doet me eraan denken dat het zaterdag 22 september weer Nationale Burendag is. Beste buurtjes, zullen we dan weer een keer gezellig afspreken om bij te kletsen? Zonder rondvliegende dakpannen en hoosbuien over ons heen. Lijkt me gezellig!

 

4 gedachten over “Zoals de storm waait, waait mijn jasje…

  1. Petra schreef:

    Mooie overdenkingen, mooi blog. Ook ik had een rustige thuiswerkdag voor ogen, maar dat werd ook redden wat er te redden viel. Rondvliegende bbqs in de woonkamer zetten, noodopvang van buurmeisje omdat de buurvrouw een konijn moest redden dat door een windvlaag tegen de schuur werd gelanceerd en een boom die omging in de straat en nèt een auto miste. Een bijzondere dag, die inderdaad toch ook weer voor verbondenheid zorgt.

  2. Anneke van Hulst schreef:

    Jullie zaten duidelijk in de hoek waar de klappen vielen. Ook hier waaide de wind uit de verkeerde hoek, de laatste windvlaag van de dag nam een schuttingtaal mee.
    Maar erna heb ik me vergaapt aan alle nieuwsberichten. Grappig dat journalisten tegenwoordig via social media op verhalen en beelden jagen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.